Van Palmzondag tot Pasen
Vanochtend heb ik met diaken Paul Bindels in de Moeder Godskapel op een eenvoudige manier palmzondag gevierd. Voor het altaar stonden de manden met palmtakjes. Die palmtakjes die wij vandaag wijden, zijn een prachtig symbool voor Jezus, want meer dan ooit besef ik dat deze takjes komen van een blijvend groene struik. Of het vriest dat het kraakt, of de sneeuw een meter dik ligt, of het hagelt of stormt: deze takjes kunnen het hebben. Ondanks alle krachten die tegenwerken blijven ze buigzaam en zijn maar moeilijk te breken. Je kunt ze in elke vorm proberen te snoeien, de groeikracht blijft. Je kunt ze heel kort knippen, maar de struik bot weer uit.
Zo gaat dat met een palmtakje, zo gaat het met Jezus. Enthousiaste mensen zingen hem toe, spreiden hun mantels voor hem uit als een rode loper, wuiven met palmtakken en halen hem in als hun nieuwe koning, de langverwachte Messias. ”Hosanna, Zoon van David” zingen zij. Hosanna: dat woord betekent: “Bevrijd ons alstublieft”. Het is de hartenkreet van mensen, juist ook in onze dagen.
Maar ook lezen wij vandaag het hele lijdensverhaal. Dat verhaal van zijn laatste avondmaal, de verloochening door Petrus, de beproeving in de Hof van Olijven, het verraad van Judas, het proces voor Kajafas en voor Pilatus, zijn bespotting en zijn kruisiging en ten slotte hoe Jezus’ lichaam in een graf wordt neergelegd. Dat hele lijdensverhaal horen wij op palmzondag. Vandaag is als het ware de ouverture van de komende, Goede Week. Alle thema’s die daarin naar voren komen, worden nu al vermeld.
Op Witte Donderdag horen wij hoe Jezus voor het laatst met zijn leerlingen aan tafel gaat. Hij breekt het brood, deelt dat uit en drinkt uit de beker met wijn. Dat is zijn uiterste tekenen van zijn liefde voor ons allen en daarmee vat hij zijn hele leven samen. Hij zegt: “Zoals dit brood gebroken wordt, zo wordt mijn lichaam straks gebroken voor jullie”. En hij neemt de beker met wijn en zegt: “Zoals deze beker met wijn vergoten wordt, zo zal straks mijn bloed vergoten worden voor jullie”. En hij voegt daar aan toe: “Blijft dit doen om Mij te gedenken”.
En op Goede Vrijdag gedenken wij zijn lijden en zijn dood. Wij volgen Jezus op zijn kruisweg, staan aan de voet van het kruis na een stille tocht. En wij legden daar de afgelopen jaren als een stille eerbetuiging bloemen bij neer en maakten een buiging. Dit jaar staat alleen het kruis voor in de kerk, als zichtbaar teken voor alle mensen die op deze dag even komen bidden. Het is donker om ons heen.
Zaterdag is het de ‘stille zaterdag’: de schepping houdt zijn adem in, het lijkt wel alsof de tijd even stil staat. Stille zaterdag: misschien meer dan ooit typerend voor onze tijd, waarin het hele leven tot stilstand is gekomen, alle sociale verbanden zijn opgeschort en vele leven in een bijna volkomen sociaal isolement. Wij leven midden in de corona-crisis. En velen vragen zich af: hoe moet dat verder, met mijzelf, mijn werk, mijn dierbaren? Hoe zal het verder gaan met deze wereld, met al mijn verwachtingen en plannen voor de toekomst? Hoe zal het gaan met onze kinderen? Zal het leven ooit nog hetzelfde zijn als nog maar een paar weken terug? Hoe moet ik verder met mijn verdriet? Vragen waarop niemand een goed antwoord heeft, zeker ik niet.
Het wordt avond en morgen, een nieuwe dag breekt aan, het is Pasen. Na stille zaterdag wordt het ook dit jaar weer Pasen. Wij vieren het wat minder uitbundig dan anders, maar toch: wij viéren het, de liturgie van Pasen. Wij lezen ook dit jaar het evangelie van Johannes (20,1-9): het verhaal van de vrouwen die naar het graf gaan, maar zij ontdekken dat de steen die het graf afsloot is weggenomen. Zij gaan naar Petrus en Johannes, en ook die gaan op weg en inderdaad vinden zij het graf leeg: het lichaam van Jezus is er niet meer. Langzamerhand wordt duidelijk dat in Jezus de woorden van de Schrift in vervulling zijn gegaan: Jezus is opgestaan uit de doden. Hij is niet dood, Hij leeft! God heeft in Jezus laten zien dat de dood niet het laatste woord heeft, maar dat er ondanks alles steeds weer toekomst is. Jezus is opgestaan zoals mensen die na een moeilijke periode in hun leven weer licht en ruimte ervaren om verder te leven.
Ook wij mogen licht en ruimte zien, ervaren dat de dood niet het laatste woord heeft, dat er toekomst is, ondanks alles: wij mogen nu al delen in de verrijzenis van Christus. Wij kunnen vallen in de diepe afgrond van de dood én tegelijkertijd erop vertrouwen dat God ons opvangt en tot nieuw leven wekt. Dat is Pasen. Moge het ook ons allen gebeuren: nu, vandaag.
Mede namens mijn collega’s wens ik u in die zin: een Zalig Pasen
Vieringen Goede Week en Pasen
Vanuit het bisdom zijn in deze bijzondere omstandigheden de volgende regels aangegeven voor de vieringen van Palmzondag, Goede Week en Pasen: De priester kan met de bedienaren die voor de viering vereist zijn samenkomen voor de Eucharistie zonder aanwezigheid van andere parochianen. Alle regels betreffende hygiëne en afstand moeten daarbij in acht worden genomen.
Zondag 5 april was het Palmzondag. Op die dag heb ik om 10.00 uur de Eucharistie gevierd in de Moeder Godskapel, alleen in aanwezigheid van Diaken Paul Bindels. In deze viering heb ik de Palmtakjes gewijd. De takjes liggen op de banken in de Kerkstraat. Hier kunt u vanaf maandag 6 april elke ochtend tussen 9-12 uur palmtakje(s) komen halen.
Ook op Witte Donderdag zal ik in aanwezigheid van Paul Eucharistie vieren.
Op Goede Vrijdag is de Willibrorduskerk van 9-16 uur open voor allen die de kruisweg willen bidden.
Paaszaterdag zal ik met Paul de Paaswake vieren en ook op Paasmorgen vieren wij samen,
met u allen verbonden Eucharistie in de Moeder Godskapel.
Paul probeert van al deze vieringen gedeelten op camera vast te leggen
en deze via YouTube te delen met allen die de mogelijkheid hebben om films via internet te bekijken.
Zodra dat voor elkaar is zullen wij het via een extra Nieuwsbrief laten weten.
Nieuws uit de Kerkstraat
Wat kan er in een paar weken veel veranderen. Je houd het niet voor mogelijk …….een virus, waarschijnlijk ontstaan in China, dat momenteel onze samenleving geheel ontwricht. We hoorden berichten en het drong wel tot ons door maar dat het ook in die mate onze kant op zou komen dat overviel ons behoorlijk. Maar het kwam…..en hoe…… en hoe gaat onze kerk er mee om?
Het eerste ernstige signaal voor de kerken komt op 28 februari van het Bisdom. In een brief, verstuurd naar alle parochies, staat dat de Communie alleen maar in de hand ontvangen mag worden. Alleen de voorganger mag uit de wijnbeker drinken, en de kerkgangers mogen elkaar bij de vredeswens niet de hand schudden. Voorafgaand aan de regio viering op 1 maart wordt deze mededeling opgelezen. Je neemt het aan en later die week krijgen we steeds meer vanuit de overheid te horen. De ene na de andere maatregel volgt elkaar op. In praatprogramma’s zien we meerdere virologen praten en dan is daar de dag dat er geen publiek meer in de studio zit.
Op 13 maart komt een bericht binnen vanuit het Bisdom, zij schrijven dat er in beperkte kring een vie¬ring mogelijk is, bijvoorbeeld bij een doop of een uitvaart, maar de voorganger moet volgens strikte richtlijnen handelen. Eén daarvan is dat er niet meer dan 100 mensen aanwezig mogen zijn. We zitten met ons handen in het haar want maandag 16 maart zou er een avondwake plaatsvinden en daar worden zeker meer dan 100 mensen verwacht. In overleg met de familie heeft dit een heel andere invulling gekregen. Het lijkt alsof we in een boze droom zitten, maar we kunnen niet stilzitten, we moeten handelen. Elke dag krijgen we informatie en steeds meer krijgen we door dat het echt ernstig is. We zien persconferenties met ministers, we worden toegesproken door de minister president en een paar dagen later door de koning, en dan komen er maatregelen die je niet voor mogelijk houdt. Sluiten van horeca, sportclubs, scholen, grote bijeenkomsten. Grote winkelketens sluiten ook de deuren. Het is onwerkelijk maar waar.
Maandag 16 maart komt het Bisdom met een nieuw bericht, het corona-virus zal ook gevolgen hebben voor de kerkelijke uitvaart. De kerkelijke uitvaarten mogen alleen nog maar ‘in kleine kring en sober’ gehouden worden. Dat betekent dat dringend wordt geadviseerd liturgische plechtigheden in kerken, crematoria en begraafplaatsen alleen te laten bijwonen door familieleden in de eerste graad en aanverwanten (ouders, kinderen, ouders van de partner en de partner van de kinderen). Voor rouwbezoek en condoleances geldt hetzelfde advies. Tevens wordt geadviseerd om uitvaarten telefonisch te bespreken en gemaakte afspraken per e-mail te bevestigen. Vanaf nu zal er een kort moment van bezinning en gebed zijn, mogelijk in de kerk maar wellicht ook alleen nog direct voorafgaand aan de teraardebestelling of de crematie. Viering van de H. Eucharistie of communie-uitreiken is niet mogelijk, bij voorkeur duurt de viering niet langer dan 20 minuten. Wanneer de situatie weer genormaliseerd is kan eventueel een volwaardige herdenkingsdienst voor de overledene gehouden worden. Het houdt niet op.
Het laatste bericht dat we op 26 maart ontvangen is dat er tot en met Pinksteren geen publieke vieringen gehouden kunnen worden. Alles om het virus in te dammen.
Al een paar weken horen we al dat we afstand van elkaar moeten houden, minimaal 1.5 meter, echter deze afstand wordt regelmatig overschreden. Weer komt er een oproep vanuit het kabinet, we moeten ons er aan houden anders is de kans op besmetting groot.
In de kerk is het dus stil, maar achter de schermen wordt hard gewerkt. We proberen elke dag het Stiltecentrum, daar waar een kaarsje opgestoken kan worden, open te houden. Als u het grote windlicht buiten ziet staan kunt u rustig naar binnen lopen. Zolang het kan en mag willen we de mensen die daar behoefte aan hebben de kans geven om een kaarsje aan te steken.
Ik wens u alle goeds, houd afstand van elkaar maar bovenal: blijf gezond en denk goed om elkaar
Inzameling voor de Voedselbank
In de Goede Week organiseert de Caritas Werkgroep Heiloo weer een inzamelingsactie voor de voedselbank in Alkmaar. Als geen ander weten wij dat ook veel inwoners van Heiloo gebruik maken van de voedselbank.
Wij vragen u dan ook om een gulle bijdrage van houdbare producten.
Er is veel vraag naar : rijst, saus of ragout, groenten in blik, suiker, zonnebloemolie, tandpasta, afwasmiddel, koffie en thee, suiker, limonade, jam en soep.
Om dit jaar ook kinderen en kleinkinderen bij deze actie te betrekken willen wij u vragen hen mee te laten denken om iets te geven aan hun leeftijdsgenootjes.
Het is niet voor ieder kind vanzelfsprekend dat ze met een ontbijt naar school gaan of drie maaltijden per dag gebruiken.
Namens de Caritas werkgroep Heiloo hebben wij deze week 225 zakjes met paaseitjes bij de voedselbank gebracht zodat er tijdens de paasdagen iets lekkers op tafel staat.
Wij hopen dat wij net als vorig jaar weer vele dozen met eten naar de voedselbank kunnen brengen. U kunt iedere ochtend van 9-12 uur terecht in de Kerkstraat om uw gaven te brengen
George Tervoort
