Nieuws uit de Kerkstraat

“Mijn brooddoosje past niet meer in de koelkast!” Astrid Wittebrood wil haar lunch op de gebruikelijke plaats neerleggen, maar ziet tot haar verbazing een lading keurig opgestapelde pakjes ‘echte’ boter liggen. Het zijn er 45 om precies te zijn, allemaal bestemd voor de evenzovele kerstpakketten. Straks komen de rollades en dan gaat het inpakken van start. Leden van de Caritas werkgroep hebben de actie uiterst nauwkeurig voorbereid. Ze werken dit maal achter in de Kerkstraat. De tafels zijn aan elkaar gezet en daarop staan 45 grote rode dozen klaar, allemaal voorzien van een adressticker. Theo legt uit: “Dit maal hebben we goed gekeken naar de samenstelling van de gezinnen voor wie de pakketten bestemd zijn. Een alleenstaande doe je geen plezier met een hele rollade, en voor de mensen met een moslim achtergrond is ook voor andere producten gekozen. We hebben een heel aantal standaard artikelen voor iedereen zoals koffie en thee, kerstbrood en boter. Daarna gaan we selectief te werk en kunnen we voor grote gezinnen ook wat extra inpakken. De kerstpakketten die ingeleverd zijn door parochianen komen daarbij heel goed van pas.
Terwijl de groep aan het inpakken slaat moeten wij ons buigen over de nieuwe richtlijnen die door het Bisschoppencollege zijn vastgesteld. Afgelopen zondag is een begin gemaakt met het verstrekken van reserveringsbewijzen voor de vijf kerstvieringen. De dag daarna was de toespraak van de Minister President en op woensdag kwam er bericht van het bisdom: de vieringen op kerstavond, 24 december, kunnen geen doorgang vinden. Heel begrijpelijk natuurlijk, maar hoe gaan we dit organiseren en communiceren? Hoe doen we het met de reeds afgehaalde kaarten voor de twee vieringen van 24 december? Moeten we een omruilactie starten? En de andere mensen dan die aanstaande zondag nog komen om een kaart op te halen? Het advies is om zoveel mogelijk via TV of computer de vieringen te volgen. We zouden misschien de nachtmis alvast kunnen opnemen en dan op kerstavond online zetten. Maar hoe regelen we dat zo snel? Allemaal vragen en een oplossing waar iedereen mee geholpen is, bestaat niet. Pastoor Bindels besluit tenslotte een brief te schrijven voor alle parochianen waarin hij de nieuwe richtlijnen kort en bondig samenvat en toespitst op onze parochie. De brief plaatsen we direct op de website en ook versturen we een extra Nieuwsbrief. Hiermee bereiken we natuurlijk niet iedereen. Er zijn ook veel parochianen die afhankelijk zijn van mondelinge of papieren informatie. We hopen hen te bereiken via een mededeling in de zondagsviering, een plakkaat op de voordeur en via de Week-Communicatie.
Intussen is het inpakken van de dozen bijna klaar. Tegen vier uur melden zich drie chauffeurs die ieder zo’n 15 pakketten met de auto gaan bezorgen. De kerstboom, die opgetuigd is met kleurige lampjes en verrassende versiering, staat er zonder pakjes een beetje eenzaam bij. Maar de volgende dag komt pastoor Bindels met een speelgoed-kerstgroep en met een heuse modeltrein, die hij rondjes om de boom laat rijden. Ook Theo komt nog even langs en vertelt over de reacties van de mensen op hun kerstpakket. Het is fijn om te horen hoe welkom deze gaven waren. Een hartverwarmend geschenk voor gevers en ontvangers.
Marieke Hoetjes

Vieringen

Het bestuur van de parochie heeft besloten  om alle vieringen tot 19 januari af te gelasten.

Extra Nieuws

Aan de parochie Bron van Levend Water – Heiloo

In dit artikeltje wil ik de Parochie Bron van Levend Water hartelijk danken voor de jaarlijkse bijdrage die ik ondertussen ontvangen heb. Met deze bijdrage kan ik grotendeels de onkosten dekken voor de benzine en klein onderhoud van mijn wagen voor het komende jaar. Zonder een wagen kan ik mijn pastorale activiteiten niet vervullen aangezien ik, binnen de parochie, verantwoordelijk ben voor de assistentie van drie kapellen in deze bergstreek. Ik doe dit nu al elf jaar sinds november 2009. Voorheen ben ik, na mijn priesterwijding op 22 februari 1986, als pastoor werkzaam geweest in twee parochies. Eerst in Jordânia in de Staat Minas Gerais tot 2001 en daarna in Apiacá, in de Staat Rio de Janeiro, tot 2009. In Jordânia, naast de hoofdkerk in Jordânia zelf, bezocht ik ook de ruim 25 gemeenschappen in het binnenland. Bij de overgang naar Apiacá werd het aantal gemeenschappen die ik moest bezoek wel tot de helft verminderd. Dat ik het nu wat kalmer aan kan doen heeft uiteraard te maken met gezondheid en leeftijd.
In al die tijd heeft de parochie in Heiloo – voorheen St.Willibrord – mij altijd jaarlijks een financiële bijdrage gegeven, waar ik uiteraard zeer erkentelijk voor ben.
Het jaar 2020, dat al weer bijna op zijn eindje loopt, is voor mijn pastorale activiteiten vanwege de corona pandemie, nu niet bepaald gunstig geweest. Ook in onze gemeente heeft de corona vírus huis gehouden, vooral in de stad zelf. Rosal, waar ik woon, is een district van de gemeente en hier valt het nogal mee met het aantal besmettingsgevallen. Jammer dat veel mensen de ernst van de ziekte niet inzien en daardoor het sanitaire protocol om besmetting te voorkomen naast zich neerleggen, m.n. het dragen van het mondkapje em onderhouden van de sociale afstand.
Het is hier nog niet duidelijk wanneer men met de vaccinatie zal starten. De huidige regering heeft blijkbaar geen haast, maar daar denkt de bevolking in het algemeen anders over.
Ik maak van de gelegenheid gebruik om U en Uw familieleden een Zalig Kerstfeest en Gelukkig en Gezegend Nieuwjaar toe te wensen.
Pe. Herbert de Gier
Rosal – Brazilië