De werking van het lopen

Mensen hebben niet alleen een lichaam, een mens is ook zijn lichaam. Lichaam en geest zijn, voor het leven, onlosmakelijk met elkaar verbonden en staan in directe wisselwerking.
We kennen de invloed van de geest op het lichaam, in vele varianten, maar omgekeerd beïnvloedt het lichaam ook de geest. Sprekende voorbeelden zijn rituele dansen die zelfs tot extase kunnen leiden, de beweging van mensen bij de klaagmuur, of het in slaap wiegen van een baby. Iets minder heftig is de invloed van de ritmische beweging bij het lopen. Door alle tijden en culturen wordt hiervan gebruik gemaakt. En zo staat het wandelen bekend als kalmerend, concentrerend, ontspannend. Denk maar aan ijsberen, brevieren, de pelgrimstocht.
Het lopen van een geleid pad, waarbij je niet naar de weg hoeft te zoeken, maakt dat je kunt ontspannen, je kunt concentreren en mediteren.
Het labyrint is zo´n geleid pad. Wanneer je besluit eraan te beginnen, hoef je verder geen keuzes te maken en je geraakt, als je maar doorloopt, altijd bij het centrum.
Een labyrint kun je op vele wijzen lopen: alleen of met een groep, feestelijk, gedenkend, als ritueel, om jezelf ´uit de knoop te lopen´.

Je eerste labyrintloop

Wanneer je voor het eerst een labyrint wilt lopen, kun je dat als volgt doen:
Sta even stil bij de ingang. Misschien heb je al een idee waarover je bij het lopen wilt nadenken: een probleem, je leven tot nu toe, een verlies, plannen voor de toekomst, of misschien wil je een van de onderstaande teksten overwegen. Na afloop kun je je ervaringen eventueel opschrijven, voor jezelf of in het logboek.

De gang door het labyrint bestaat uit 3 delen

• De heenreis wordt gekenmerkt door loslaten, je maakt je hoofd vrij van de dagelijkse dingen, treedt even uit de gewone wereld.
• Het verblijf in het centrum betekent ontvangen. Je neemt rust en stelt je open voor inzichten.
• De terugtocht gebruik je om het ontvangene een plek te geven, misschien zelfs plannen te maken met je nieuwe inzichten.

Vuistregels

• Ga vanuit rust het labyrint in wanneer je dat wilt
• Zoek je eigen tempo
• Passeren mag
• Loop met aandacht
• Wees open en ontvankelijk

De spiritualiteit van het labyrint

Het labyrint is een oeroud universeel symbool voor de zoektocht naar onze sacrale kern en onze innerlijke bron. In tegenstelling tot een doolhof, waarin je keuzes moet maken tussen verschillende paden, heeft een labyrint een enkel pad dat de loper langs een aantal wendingen leidt naar het centrum en weer terug naar buiten. In een doolhof verlies je je weg en in een labyrint vind je je weg.

Enkele teksten ter overweging

En niemand valt, of hij valt in uw handen
En niemand leeft, of hij leeft naar U toe.
Huub Oosterhuis

Gij die mijn leven zo geleid hebt tot hiertoe, dat ik nog leef.
Huub Oosterhuis

Niet ver weg vind ik het geluk en ook niet vlakbij.
In het midden – heb ik gehoord – moet het zijn.
En elkeen – zeggen ze – wandelt alleen.
Anne Steinwart

Wees niet bang, want Ik ben bij je.
Kijk niet angstig achterom, want Ik ben je God.
Ik zal je sterken, ik sta je bij.
Jesaja 41,10

Trek weg uit je land, je stam en ouderlijk huis,
Naar een land dat ik je aan zal wijzen.
Genesis 12,1

Zie, Ik ga iets nieuws maken,
Het is al aan het kiemen, weet je dat niet?
Ik ga een weg leggen in de woestijn
En rivieren in het dorre land.
Jesaja 43,19

Mijn ziel – waar wil je heen met al je onrust – dan terug – in je allereigenste kern – die alles is en in allen.
Maryse Bodè

PASSAGE
Voor mij alleen de weg. Voor mij alleen.
Zoals een albatros alleen moet gaan.
Zoals mijn onbevreesde zuster maan
die zelf de nacht verlicht die zij doorstaat.
Geen huis meer achter mij,
geen huis meer voor.
Alleen de woorden die ik in mij hoor,
alsof een medestem mij kent en leidt.
Ik kan niet anders dan in luister gaan.
Als had ik vleugels, deed ik sterren aan.
Met u alleen de weg, met u alleen.
Maria de Groot