Adelbertusakker in Egmond-Binnen

Aan de rand van de duinen bij Egmond-Binnen ligt de Adelbertusakker. Deze is vernoemd naar de heilige Adelbertus van Egmond. († Ca.740. Feestdag: 25 juni). Zijn naam betekent ‘edel, glanzend door adel’.

Van Adelbertus weten wij weinig af. Wij nemen aan dat hij monnik is geweest (hij wordt ‘confessor’=belijder genoemd) en waarschijnlijk gewerkt heeft in de buurt van het huidige Egmond. De middeleeuwse geschiedschrijver Jan Beke noemt hem als de eerste aartsdiaken van het aartsbisdom Utrecht.

Adelbertus wordt na zijn overlijden (volgens de overlevering 1 jaar ná Willibrordus) begraven in de duinen van Egmond-Binnen, op de huidige St. Adelbertus-akker. Boven zijn graf wordt een kerkje en een zusterklooster gebouwd, dat verschillende keren door de Noormannen wordt verwoest. Het altaar staat precies boven zijn graf en zo wordt hij al vroeg ‘tot de eer der altaren verheven’. Op 15 juni 922 laat graaf Dirk I van Egmond (de eerste Hollandse graaf) het gebeente van Adelbertus overbrengen (translatie) naar een door hem gesticht benedictijnenklooster dat verder landinwaarts is gelegen: de eerste Abdij van Egmond, waar nu ongeveer de nieuwe abdij staat. Meteen daarna ontstaat er in eerstgenoemd kerkje, op de plaats van het graf van Adelbertus, een geneeskrachtige bron van helder en zoet water, die wij heden ten dage nog terugvinden in de Adelbertusput op de Adelbertusakker.

Voor meer informatie zie: www.adelbertusakker.nl

Onze parochiegemeenschap houdt een aantal keer per jaren een viering op de Adelbertusakker. Zo is er rond 25 juni het Adelbertusfeest, komen we in augustus samen voor Egmond op zijn Kop en komen mensen er elk jaar op kerstochtend in alle vroegte naar de dageraadviering.

En, zoals de website van de Adelbertusakker aangeeft, oefent deze plek nog steeds een bijzondere aantrekkingskracht tot bezinning uit op de bezoeker.

De Adelbertusakker is gelegen aan de Sint Adelbertusweg, naast nummer 31, 1935 EM Egmond-Binnen.