Op zijn sterfbed schrijft Johann Sebastian Bach zijn laatste fuga. De noten vervagen, en in een droom hoort hij weer de betoverende klanken van Dietrich Buxtehude, de componist die hij als jonge man zo bewonderde. Uit deze droom ontspringt een bijzondere voorstelling waarin eeuwenoude muziek en moderne expressie samensmelten.

Centraal staat Buxtehude’s meesterwerk Membra Jesu Nostri, een cyclus van zeven cantates, waarin elk deel van Christus’ lichaam van teen tot top wordt bezongen: Voeten, Knieën, Handen, Zijde, Borst, Hart en Gezicht. Dit werk, met zijn diep emotionele zeggingskracht en ritmische gelaagdheid, raakt de ziel van de luisteraar. De melodieën wiegen zacht, maar worden doorkruist door felle dissonanten die de pijn en devotie voelbaar maken.

Om de impact van deze muziek te versterken, worden de cantates niet alleen gezongen en gespeeld, maar ook uitgebeeld door dans. De zangers en instrumentalisten voeren het werk uit het hoofd uit, waardoor ze vrij kunnen bewegen—soms achter, boven of tussen het publiek, zodat uitvoerenden en toeschouwers samen opgaan in het geheel.

Tussen de cantates door klinken twee hedendaagse composities van Antonio Pileggi, speciaal geschreven voor deze voorstelling op teksten van Augustinus. Zijn etherische klanken vormen een brug tussen oud en nieuw, tussen aarde en hemel, en brengen het publiek in een staat van rust en verlichting.

Zo ontstaat een unieke ervaring waarin muziek, beweging en tijdloos mysterie samenkomen, en waarin Bachs droom werkelijkheid wordt: de klanken van Buxtehude herleven in een totaalbeleving van klank, dans en emotie.

Vocaal ensemble, violen, viola da gamba’s, teorbe en orgel onder leiding van Nanneke Schaap. Solisten o.a. Elena Roce, Harm Huson, Charles Daniels en Mitchell Sandler.

Kaartverkoop: kunstgetij.nl