14 mei feestdag van de heilige Corona
Begin vorige week sprak ik met Astrid, die al deze weken trouw op het kantoor beneden zit en naast haar werk als financieel administrateur van onze parochie Bron van Levend Water, juist in deze tijd de onmisbare functie van gastvrouw van onze locatie op een voortreffelijke manier op zich heeft genomen. Zij vertelde mij het volgende:
“Het is een woensdagochtend en een parochiane komt langs. Eerst is daar de vraag of pastor Paul aanwezig is maar nee, hij heeft een vrije dag. Mevrouw blijft bij het loket raam staan en vraagt opeens of ik weet dat 14 mei de naamdag is van Heilige Corona. Ik kijk haar aan alsof ik het in Keulen hoor donderen. Vraagt ze dat nou echt? In deze tijd?
Zij ziet het aan me en vraagt of ik wel weet wat een naamdag is? Maar ik ben zo verbluft, ik kan niet eens antwoord geven. Dus zij legt het mij keurig uit. Ze vraagt tevens of het in deze tijd misschien mogelijk is dat er wat aandacht aan besteed kan worden.
Pas wanneer ze weg is kan ik mij er toe zetten om eens te kijken of er informatie te vinden is hierover, en ja hoor, hoe bizar het ook is, er is een naamdag gewijd aan de Heilige Corona…..”
Tot zover Astrid. Ik heb wat informatie verzameld en daarvan geef ik het volgende aan u door. Van deze Corona, ook wel Stephana genoemd, is niet veel bekend en de verhalen lopen enigszins uiteen. Het Griekse woord stefanos betekent ‘krans’, terwijl corona een gelatiniseerde versie van het Griekse woord korone betreft, dat bij de Romeinen ook de betekenis ‘krans/kroon’ heeft gekregen. In de christelijke iconografie verwijst het naar de ‘krans ofwel kroon van het eeuwig leven’ die ze als martelares, gestorven voor het geloof, zou mogen dragen.
Behalve de onduidelijkheid over haar naam, wordt gesteld dat ze in 161 of 287 in Egypte of in Syrië of in Antiochië geboren. Maar wat wel vaststaat, is dat ze op 16-jarige leeftijd het martelaarschap heeft ondergaan. Niet duidelijk is of ze de dochter was van, of gehuwd was met, Victor van Siena, een Romeinse soldaat die trouw bleef aan zijn geloof in Christus en daarom onthoofd werd. Hij is bekend geworden als de heilige Victor van Damascus. Corona zag hem in een visioen gekroond in de hemel voor zich en bleef hem daarom trouw steunen in zijn geloof. Corona, nog maar een jong meisje, stond hem bij tijdens zijn marteling. Zij troostte hem, bad voor hem en moedigde hem aan vol te houden. Toen ze beleed dat ze ook christen was, bleef ook haar het martelaarschap niet bespaard. Volgens de overlevering werd ze aan twee met touwen neergebogen palmbomen vastgemaakt. De touwen tussen de palmbomen werden vervolgens losgekapt, waardoor ze door de kracht van de terugverende bomen uit elkaar werd gescheurd.
De heilige Corona wordt vooral vereerd vanwege haar standvastigheid in het geloof. Ze wordt daarnaast ook wel gezien als de beschermheilige van zakenmensen en geassocieerd met andere geldzaken, zoals gokken en schatzoeken. Dit vanwege haar naam, die ‘kroon’ betekent, omdat op munten voorheen vaak de kroon van de heerser die ze uitgaf was afgebeeld. De Oostenrijkse munteenheid werd tot 1924 ook Corona genoemd. Ze wordt ook genoemd als beschermheilige van slagers en houthakkers, vanwege de wijze waarop ze werd gedood. Corona wordt doorgaans afgebeeld als jonge vrouw met op het hoofd een kroon (haar naam), een martelaarspalm in de hand en een witte lelie (maagdelijkheid). De katholieke kerk viert haar feestdag, samen met die van Sint Victor, op 14 mei.
Ook paus Franciscus geeft bijval aan de gedachte om de hulp van Sint Corona in te roepen tijdens de corona-pandemie. Onlangs is bekend geworden dat de paus de oproep voor interreligieus gebed en vasten op 14 mei ondersteunt. Deze oproep kwam van het ‘Hoger comité voor menselijke broederschap’, dat afgelopen september op initiatief van de Verenigde Arabische Emiraten in Rome is opgericht.
Het comité onderstreept het belang van gezondheidszorg en wetenschappelijk onderzoek, maar gelovigen ‘moeten niet vergeten om hulp bij God, de Schepper van het heelal, te zoeken, wanneer we zo’n hevige crisis in de ogen kijken’. Daarbij worden ‘alle volkeren ter wereld’ opgeroepen tot vasten, gebed en goede daden, ‘al naar gelang hun geloofsovertuiging’, opdat ‘onze wereld een betere plaats voor de mensheid en broederschap kan zijn dan voorheen’.
En vanuit de overtuiging dat de kracht van gebed ons kan sterken en zo kan bijdragen aan onze ‘groepsimmuniteit’, vormt voorgaande ook voor mij aanleiding om hierbij aan te willen sluiten en op te roepen tot gebed op 14 mei.
Pastor Herman Helsloot
Nieuws uit de Kerkstraat
Alweer is het een prachtige dag, Bevrijdingsdag 2020. De vlaggen, die gisteravond langs mijn route naar de Willibrorduskerk nog halfstok hingen, zijn nu overal in top en ik haast me om ook de vlag bij de kerk te gaan hijsen. Gisteravond heb ik hem in de voorhal gelegd, dus als het goed is kan ik hem nu pakken zonder dat ik het alarm uit hoef te zetten. Vandaag is immers een vrije dag en zelfs Astrid heeft dagje vrij genomen.
Als ik naar de voordeur loop zie ik tot mijn verbazing de zwart-witte gestalte van Djef in de Kerkstraat. Hij kwispelt enthousiast. Als de vlag gehesen is loop ik toch maar even naar binnen, want waar Djef is daar moet Paul zijn. Ik ontmoet hem in de Stiltecentrum. Hij heeft de kaarsen aangestoken en zegt: “Ik ga vanmorgen een paar uurtjes in de Kerkstraat werken. Misschien komen er nog mensen langs. Dan is het fijn als de deur open staat!” Paul heeft wel trek in koffie en ik besluit nog even te blijven. Samen drinken we een kopje, ieder aan een eigen tafeltje in de Kerkstraat.
Al snel komt de eerste bezoekster binnen, zij komt bijna iedere dag met haar rollator langs om een kaarsje op te steken bij Maria. Wat later verschijnt een overbuurvrouw van Hoog en Laag in de entree. Het duurt even voor ze ons ziet zitten maar dan komt ze enthousiast naar ons toe. “Wat gezellig dat jullie hier zijn!”, zegt ze met een brede lach. Ze haalt een pak koekjes tevoorschijn. “Zal ik eens iets verklappen? Ik ben jarig vandaag”. Dat laten we ons geen twee keer zeggen en een ‘lang zal ze leven’ klinkt voor de 93-jarige. Gezeten aan het derde tafeltje geniet ze van een kopje koffie. De overgebleven koekjes mogen we houden voor als er nog meer bezoek komt.
Dat duurt niet lang: een onbekende heer komt aarzelend binnenlopen. “Goede morgen, is dit de Willibrorduskerk? Dan start hier de route langs de putjes van Heiloo, toch?” Achter hem verschijnen zijn vrouw en een kleindochter. Op de website watgaanwedoen.nl hebben ze een ‘wandeling van bezinning en inspiratie’ gevonden, die vanaf het labyrint op ons kerkplein, naar het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood en vervolgens naar de voormalige Willibrordus Stichting en de put bij de Witte Kerk voert. We vragen of ze iets willen drinken en even later serveren we koffie, thee en koekjes aan de gasten. Als Paul hen de kerk laat zien vind ik een briefje van tien onder de suikerpot. “We zijn blij dat we even iets konden drinken, er is verder niets open hier in de buurt!” Nadat ze ook nog het Altaarstuk in de vergaderruimte hebben bewonderd vertrekken ze richting Het Putje.
Als ik aanstalten maak om weg te gaan, loopt net een vrijwilligster naar binnen. Zij heeft een bezoek gebracht aan het kerkhof en zag dat de deur openstond. Ook zij is te porren voor een kopje verse koffie, met een koekje. Normaal staat ze zelf bijna elke zondag paraat om koffie te zetten voor de kerkgangers. Ze mist het, net zoals het bloemschikken en het kerkwerk. Maar ze gaat er vaak op uit, met de fiets en zo blijft ze toch in beweging.
Inmiddels loopt het tegen twaalf uur. Van werken is niets terecht gekomen en Paul gaat zijn laptop weer inpakken. Ik ruim de kopjes op, was af en haal een doekje over de vijf tafels die vandaag hun diensten weer hebben bewezen. Dan zwaait nogmaals de glazen deur open. Het is koster Piet. Hij komt op deze Bevrijdingsdag de drie klokken luiden. Vanaf 12 uur zullen alle kerken van Nederland een kwartier lang hun klokken luiden. Het is ook de laatste luiding in het kader van de ‘Klokken van hoop en troost’. En onder die feestelijke klanken fiets ik naar huis. Veel later dan de bedoeling was, maar mét een verhaal.
Marieke Hoetjes
Gebedsintenties die voorgelezen worden in (besloten) vieringen
- Zondag 17 mei:
Maria Adelaar-Schoemaker
Jeanne Deutekom-Schrage
Jan Bakker
Johannes Hendrikus Hageman
